26 Φεβρουαρίου 2020
Φωτογραφία: Charles J. Sharp https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0
Ήμουν περίπου 20 όταν ένας γιατρός μου είπε ότι ο πόνος μου ήταν όλος στο κεφάλι μου και ότι έπρεπε απλώς να μειώσω το άγχος. Παράτησα τη δουλειά μου στο κολέγιο και παράτησα ένα μάθημα. . . μετά είχε μια οδυνηρή επίθεση.
Αποφασίστηκε να αφαιρέσω τη χοληδόχο κύστη μου. Αυτό δεν μου φαινόταν σωστό, οπότε ρώτησα αν ο χειρουργός μπορούσε να κοιτάξει γύρω μου όσο ήμουν κάτω για να βεβαιωθώ. Ήταν η σκωληκοειδής απόφυση μου. Έπρεπε να συνηγορήσω για τον εαυτό μου.
Ήμουν περίπου 22 όταν μια νοσοκόμα με απέλυσε επειδή έδειχνα εντάξει. Αργότερα, πήγα στο ER, τόσο άρρωστος που δεν μπορούσα να θυμηθώ τη διεύθυνσή μου. Ο γιατρός απάντησε αυστηρά: «Τι θέλετε να κάνω για αυτό; Άρα, έχεις γρίπη». Έπρεπε να συνηγορήσω για τον εαυτό μου. Μια ακτινογραφία θώρακος έδειξε διπλή πνευμονία. Πήρα μήνες για να συνέλθω.
Ήμουν 17 όταν ξεκίνησα ένα φάρμακο που προκαλούσε αϋπνία. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να το καταλάβουν. Σταμάτησα το φάρμακο οκτώ χρόνια αργότερα και μπόρεσα να κοιμηθώ ξανά. Έπρεπε να το καταλάβω μόνος μου.
Ήμουν περίπου 34 όταν ένας γιατρός μου είπε ότι είχα δυσκολία στην αναπνοή γιατί σκεφτόμουν να αναπνεύσω πάρα πολύ. «Είναι όλα στο κεφάλι σου, ανόητη μικρή γυναίκα». Ακούγεται οικείο?
Πήγα στον χειροπράκτη την επόμενη μέρα. Μου έδωσε μια προσαρμογή και ανέπνευσα βαθιά. Το πλευρό μου δεν ήταν σε ευθυγράμμιση.
Ήμουν 31 όταν ο παιδίατρος του γιου μου μπερδεύτηκε και είπε: «Δεν ξέρω. Νιώθω άγνοια για αυτό». (Ήταν ειλικρινής.) Υποστηρίξαμε τον γιο μας, βρίσκοντας έναν γιατρό που θα μπορούσε να τον διαγνώσει και να τον θεραπεύσει.
Τώρα, είμαι 41 και βλέπω ανθρώπους να λένε: «Εμπιστευτείτε τους ειδικούς. Δεν είστε ικανοί να διαβάσετε μελέτες. Πού πήρες το πτυχίο σου; Google;»
Το θέμα μου δεν είναι ότι οι γιατροί είναι κακοί. Είναι άνθρωποι. Αυτοί κάνω λάθη σε πεδίο υψηλής πίεσης.
Το θέμα μου είναι το εξής: Έχετε κάθε δικαίωμα να υποστηρίζετε την υγεία σας και την υγεία των παιδιών σας. Το να μην είσαι «ειδικός» δεν ακυρώνει την εμπειρία σου.
Διαβάστε τις μελέτες. Διαβάστε την ιατρική βιβλιογραφία. Εκφράστε την εμπειρία σας. Εάν δεν σας φαίνεται σωστό, έχετε το θάρρος να το πείτε. Η φωνή σου έχει σημασία.
~ Μέλισσα
Η Honeybee και ο 17χρονος σύζυγός της έχουν δύο παιδιά. Από τότε που ανάρρωση του γιου της από το PANDAS/PANS, το πάθος της Honeybee είναι να βαδίσει άλλους γονείς στη διάγνωση, ώστε τα παιδιά τους να έχουν την ίδια ευκαιρία να θεραπεύσουν που είχε ο γιος της.
Για περισσότερα από τη Honeybee, κάντε κλικ εδώ.
