Για μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής μου, έχω παλέψει με την καουμπόικη υπερηφάνεια. Όχι από την άποψη του να ενεργώ με την υπερβολική αφθονία – αν και έχω το μερίδιο που μου αναλογεί – αλλά να κατανοήσω πώς ταιριάζει η ιδέα με αυτό που πιστεύω ότι είναι ένας καουμπόι και τι πρέπει να είναι ένας άνθρωπος.
Στη χειρότερη περίπτωση, η καουμπόικη υπερηφάνεια είναι το αίσθημα υπεροχής που αποκτούν οι άνθρωποι που φορούν σπιρούνια και καπέλο από το επάγγελμα και τις δεξιότητές τους. Στην καλύτερη περίπτωση, η καουμπόικη υπερηφάνεια είναι αυτή η δύναμη που σηκώνει έναν καουμπόη πριν από την αυγή και τον κρατά έξω πολύ μετά το σούρουπο, δουλεύοντας με όρεξη για να κάνει αυτό που είναι σωστό ανεξάρτητα από τα εμπόδια.
Πρώτον, το κακό. Είχα τη χαρά να συναντήσω καουμπόηδες από όλη τη χώρα. Ο καθένας έχει τον τρόπο που προτιμά να κάνει τα πράγματα. Είναι εντάξει. Είναι η ταυροκεφαλή επιμονή δικα τους τρόπο —και τον συγκαταβατικό τόνο που εκφράζουν τις απόψεις τους— που βρίσκω εντελώς ανυπόφορο.
Έχω δει την κακή καουμπόικη υπερηφάνεια να εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι είναι τόσο μπλεγμένοι που βλάπτουν τον εαυτό τους και τους κοντινούς. Ο Μάικλ Μάρτιν Μέρφι τραγουδάει ένα τραγούδι για έναν άντρα που αρνείται να παραδεχτεί τα λάθη του ως σύζυγος, ενώ ο γάμος του καταρρέει… και λέγεται «Cowboy Pride». Οι παροιμίες λένε: «Η υπερηφάνεια προηγείται της καταστροφής και το αγέρωχο πνεύμα πριν από την πτώση».
Μερικοί καουμπόηδες είναι τόσο περήφανοι που αρνούνται να κάνουν οποιαδήποτε δουλειά χωρίς άλογο ανάμεσα στα πόδια τους – και θα μαζέψουν το κρεβάτι τους αν τους ζητηθεί. Είναι μια ρομαντική ιδέα, αλλά αν αυτό είναι το σημείο που στέκεστε, υπάρχει ένα όριο στο πόσο μακριά μπορείτε να φτάσετε. Δοκιμάστε να τρέξετε ένα ράντσο χωρίς να πιάσετε μολύβι, να πιάσετε μια πένσα περίφραξης ή να κατεβάσετε ένα κράνος συγκόλλησης. Γι‘ αυτό αυτοί οι τύποι τείνουν να παρασύρονται.
Αλλά υπάρχει και μια καλή πλευρά. Κυρίως, είναι η υπερηφάνεια που νιώθει ένας καουμπόι να κάνει καλά τη δουλειά του. Συχνά, οι καουμπόηδες αναλαμβάνουν μια εργασία μόνοι τους, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούν χωρίς κανέναν να κοιτάζει πάνω από τον ώμο τους. Αν μια αγελάδα είναι βαλτωμένη στη λάσπη, θα ήταν πιο εύκολο να περάσεις και να πεις στο αφεντικό ότι δεν την έχεις δει ποτέ. Η περηφάνια—και η ακεραιότητα, υποθέτω— είναι αυτά που κάνουν έναν καουμπόι να κάνει το σωστό και να περνάει όλη μέρα στη λάσπη παλεύοντας με ένα παλιό κέρατο με βρύα μόνο για να σε αγκιστρώσει όταν ελευθερωθεί.
Οι καουμπόηδες δεν κερδίζουν πολλά οικονομικά. Ζουν σε απομακρυσμένα μέρη, εργάσιμες εκτάσεις και βοοειδή που ανήκουν σε κάποιον άλλο. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι για κάποιους, η υπερηφάνεια μπορεί να είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που προέρχεται από την καριέρα που έχουν επιλέξει.
Η πραγματική ποιότητα που υπάρχει εδώ μπορεί να μην είναι υπερηφάνεια, αλλά να ξέρεις πότε να το χρησιμοποιήσεις. Μερικές φορές είναι σωστό να στρώνετε το σαγόνι σας, να σκάβετε τα τακούνια σας και να σκάβετε σε μια δουλειά, ενώ άλλες φορές ζητάτε ταπεινότητα, κατανόηση και συγχώρεση. Ο Σολομών, αφού μας είπε για την υπερηφάνεια για το Καλό Βιβλίο, γράφει τα εξής: «Ο σοφός της καρδιάς λέγεται διάκριτος…»
Ας ελπίσουμε ότι δεν είμαστε τόσο περήφανοι που δεν μπορούμε να δεχθούμε μια λέξη από τη συμβουλή του σοφότερου ανθρώπου στην ιστορία.
Άλλα άρθρα πιστεύουμε ότι θα σας αρέσουν:
